Dikkatin Fizyolojisi ve Nörobiyolojisi
Prefrontal korteks, paryetal korteks, amigdala, hipokampus, bazal ganglionlar, talamus ve serebellum dikkat ile ilişkili beyin yapılarıdır . Bellek, motivasyon ve seçici dikkati kontrol eden bölge olan anterior singulat korteksteki (ASK) bozukluk veya eksik aktivasyon; dinlememe, dikkatsizlik hataları, dikkatin dağılması, eşyalarını kaybetme gibi sorunlara neden olmaktadır.
Dorsolateral prefrontal korteks (DLPFK): motor planlama, dikkati yönlendirme, dikkatin sürekliliği, dikkat ve işlem belleği aracılığıyla davranışı kontrol etme ve problem çözme ile ilgili olan bölge olup bu bölgenin eksik veya bozuk aktivasyonu başlanılan işi bitirememe, organize olamama, dikkati sürdürememe, sosyal karar vermede sorun, soyut düşünmede zorluk ve zihinsel çaba gerektiren işlerden kaçınmaya neden olur.
Hiperaktivite ile ilişkili bölge olan prefrontal motor korteksteki (PMK) aktivasyon bozukluğu veya eksikliği ise yerinde duramama, ve sessiz oynayamama gibi belirtilere neden olurken dürtüsellikle ilişkili orbitofrontal korteksin (OFK) aktivasyon bozukluklarında duygusal oynaklık, dizinhibisyon, sırasını bekleyememe ve düşünmeden konuşma gibi dürtüsel davranışlar görülebilir.
Dopamin ve noradrenalin DEHB ile ilgili nörotransmitterlerdir. Dopamin bilişsel işlevlerle yakın ilişkili olup özellikle ön kortikal sistemde dikkatle ilişkili nörol ağların bulunduğu bölge ile yakından ilişkilidir. Noradrenalin daha çok hiperaktivite, dürtüsellik ve davranış kontrolü ile ilişkilidir.
Mezolimbik dopamin yolağında işlev azalması dürtüsel davranışlara, hiperaktiviteye ve sürekli dikkatte azalmaya ; mezokortikal dopamin yolağında işlev azalması hedefe yönelik dikkatte azalmaya, yürütücü işlevlerin zayıflamasına yol açarken, nigro-striatal dopamin yolağında işlev azalması ise bellek ile ilgili problemlere, öğrenme eksikliklerine ve bozulmuş motor davranışların düzenlenmesinde yavaşlamaya neden olmaktadır.
DEHB’li olgular ile kontrollerin karşılaştırıldığı bir çalışmada DEHB’li bireylerin beyin omurilik sıvısında dopamin metaboli olan homovalinik asidin daha düşük olduğu bulunmuştur .